“من از هیکل‌ام راضی هستم، فقط می‌خوام یه مقدار شکم‌ام جمع‌وجور بشه”، “من می‌خوام فقط یه کم پاهام لاغر شه، اما اصلا صورت‌ام آب نشه”، “چه تمرینی انجام بدم تا چربی بازوهام از بین بره؟”، “با چه رژیمی پهلوهام آب میشه؟” و … از پرسش‌های رایج افرادی است که معتقدند چیزی به نام لاغری موضعی شکم، پهلو، ران یا … می‌تواند بدن آنها را ایده‌آل‌تر کند.
اما لاغری موضعی بخش های مختلف بدن با رژیم یا با ورزش چقدر حقیقت دارد؟ آیا ما می‌توانیم مشخص کنیم چربی‌های کدام قسمت از بدن‌مان بسوزد؟ امروز قصد داریم به این سوال جنجال‌برانگیز پاسخی علمی بدهیم، و ببینیم آیا بالاخره راه امن و ماندگاری برای لاغری موضعی پهلو یا هربخش دیگری از بدون وجود دارد یا خیر. با «چنگال» همراه باشید.
لاغری موضعی چطور تعریف می‌شود؟
لاغری موضعی (که افراد مشابه من و شما آن‌سوی آب‌ها به آن Spot Reduction یا Targeted Weight Loss می‌گویند) مدتی است که به طور عجیبی در دنیای تناسب اندام سروصدا به پا کرده. با این حال، شواهد علمی زیادی برای اثبات از آن وجود ندارد.
منظور از (مثلا) لاغری موضعی شکم در دنیای فیتنس، انجام یکسری تمرین‌های هدفمند برای سوزاندن چربی در نقاط مشخصی از بدن است، مثل تمرین دادن عضلات سه‌سر برای از بین بردن چربی‌های اضافی پشت بازوها. در واقع این روش می‌گوید که کار کشیدن از عضلاتی که چربی اطراف آنها ذخیره شده، بهترین راهِ سوزاندن چربی در آن نقطه خاص است.
این نظریه واقعا محبوب است و افراد زیادی به آن اعتقاد دارند. به همین خاطر است که هنوز هم اشخاصی را می‌بینیم که مثلا هنگام ورزش فقط تمرینات شکمی را انجام می‌دهند، به جای اینکه تمام بدن‌شان را تمرین دهند).
لاغری موضعی ران یا بالاتنه و سوزاندن چربی نقاط خاصی از بدن می‌تواند مخصوصا برای کسانی که در گذشته به سختی وزن کم کرده یا نتوانسته‌اند با روش‌های دیگر به نتیجه‌ای که می‌خواستند برسند، جذاب باشد. البته دلایل تمایل به این مدل لاغر شدن می‌تواند پیچیده‌تر و قابل درک‌تر هم بشود.
چرا لاغری موضعی شکم و پهلو تا این حد محبوب است؟
هرفردی دلیل خاص خود را برای تمایل به کاهش وزن با رژیم لاغری و ورزش دارد، از ارتقای سلامت بگیرید و کاهش خطر بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی و دیابت بگیرید تا کاهش سایز.
در برخی افراد، وزن اضافه به طور متناسب در سراسر بدن پخش می‌شود. اما در برخی دیگر ممکن است اضافه وزن خود را بیشتر در شکم یا ران نشان دهد. جنسیت، سن، ژنتیک و سبک زندگی عواملی هستند که در افزایش وزن و (نحوه) تجمع چربی در بدن نقش دارند.
مثلا درصد چربی بدن خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است، و چربی اضافه بدن آنها بیشتر در ران‌ها و باسن ذخیره می‌شود، به ویژه در سال‌های باروری. در دوران یائسگی و پیش از آن هم تغییرات هورمونی می‌تواند باعث شود که وزن اضافه به شکم منتقل شود. دلیلی واضح برای اینکه چرا خانم‌ها تا این حد دغدغه لاغری موضعی پهلو و شکم را دارند! از طرف دیگر، آقایان در طول زندگی‌شان بیشتر در بخش میانی بدن (بین سینه و لگن) وزن اضافه می‌کنند.
همه‌مان هم می‌دانیم که تلاش برای معکوس کردن افزایش وزن می‌تواند بسیار خسته‌کننده باشد، و باعث شود بسیاری از افراد به دنبال جایگزین‌های آسان‌تر مثل رژیم لاغری سریع یا لاغری موضعی با رژیم بروند تا اینکه سبک زندگی‌شان را کاملا تغییر دهند و سطح فعالیت‌شان را بالا ببرند.
اما سوزاندن چربی به این شکل اتفاق نمی‌افتد و همان‌طور که گفتیم، شواهد علمی کمی برای اثبات این ادعا وجود دارد.
آیا لاغری موضعی پهلو و نقاط دیگر بدن ممکن است؟
هرچند این ایده به شدت جذاب است، اما مطالعات علمی نتوانسته‌اند آن را ثابت کنند. برای اینکه ببینیم چرا این روش پایه و اساس علمی ندارد، لازم است بدانیم که اصلا بدن چگونه چربی می‌سوزاند.
چربی در سلول‌ها به شکل تری‌گلیسیرید یافت می‌شود؛ اینها چربی‌های ذخیره‌شده‌ای هستند که بدن می‌تواند برای تامین انرژی‌اش از آنها استفاده کند.
قبل از سوزاندن آنها برای اینکار، تری‌گلیسیریدها به بخش‌های کوچکتری به نام اسیدهای چرب آزاد و گلیسرول تجزیه شده تا وارد جریان خون شوند. در طول ورزش از این دو به عنوان سوخت استفاده می‌شود و آنها می‌توانند از هرنقطه‌ی بدن (نه صرفا بخش که تمرین داده می‌شود)، به دست آیند.
بیشتر مطالعات لاغری موضعی را رد کرده‌اند
علاوه بر تطابق نداشتن لاغری موضعی ران و شکم با الگوی چربی‌سوزی بدن، تعدادی از مطالعات نشان داده‌اند که کاهش وزن موضعی اساسا فاقد اثر است.
مثلا مطالعه‌ای روی 24 نفر که فقط تمرینات شکمی را به مدت شش‌هفته انجام دادند، هیچ کاهشی را در چربی شکم آنها ثبت نکرد. مطالعه دیگری که چهل خانم با اضافه وزن و چاق را به مدت دوازده‌هفته بررسی کرد، نشان داد که تمرین مقاومتی شکم در مقایسه با مداخله غذایی به تنهایی، تأثیری بر کاهش چربی شکم ندارد.
یک مطالعه روی اثربخشی تمرینات مقاومتی بالاتنه هم نتایج مشابهی داشت. این مطالعه شامل 104 شرکت‌کننده بود که برای دوازده هفته فقط بازوهای غیر غالب خود را تمرین دادند. پژوهشگران متوجه شدند که هرچند کمی چربی سوزانده شده است، اما این اتفاق در کل بدن افتاده و نه فقط در بازویی که تمرین داده شده.
چندمطالعه دیگر هم همین یافته‌ها را داشتند، و لاغری موضعی پهلو یا هربخش دیگری از بدن را رد کردند. اما مطالعه‌های معدودی هم نتیجه‌های متناقضی داشته‌اند.
مثلا یک مطالعه روی ده نفر نشان داد که کاهش چربی در مناطق نزدیک به انقباض عضلات بیشتر است. مطالعه دیگری شامل شانزده زن هم نشان داد که تمرینات مقاومتی موضعی و به دنبال آن سی دقیقه دوچرخه‌سواری منجر به افزایش از دست دادن چربی در نقاط خاصی از بدن می‌شود.
مسلما نتایج این پژوهش‌ها باید بیشتر بررسی شود، مخصوصا وقتی به تعداد کم آنها و شرکت‌کنندگان‌شان توجه کنیم. اما با تمام این اوصاف، بیشتر شواهد علمی نشان می‌دهند که کاهش چربی در یک ناحیه خاص تنها با تمرین دادن آن قسمت از بدن ممکن نیست.
لاغری موضعی با رژیم چطور؟
لاغری موضعی با رژیم (در مقایسه با لاغری موضعی با ورزش) شهرت و مقبولیت کمتری دارد. در بحث Spot Reduction چیزی که به چشم می‌آید، تحت فشار قرار دادن قسمت‌های دارای اضافه وزن با تمرین‌های سخت است؛ اما حتی در بهترین رژیم لاغری هم این اتفاق نمی‌افتد، و لاغری اکثرا با محدودیت کالری ممکن می‌شود.
با این حال، برخی از انواع رژیم لاغری شکم، بدون اینکه ادعایی درباره کاهش موضعی چربی داشته باشند، توصیه‌هایی را فراهم می‌کنند که می‌تواند به کاهش چربی پنهان یا چربی احشایی بدن (Visceral Fat)، یعنی چربی‌های اعماق شکم که دور کبد و روده‌ها قرار دارد، کمک کند.
این چربی‌ها چندان به چشم نمی‌آیند، و حتی ممکن است سوزاندن آنها با سایز گرفتن هم دقیقا مشخص نشود. منظور چنین توصیه‌هایی است:
- محدود کردن کربوهیدرات‌ها به جای چربی‌ها، در عین مصرف کافی فیبر و پروتئین
- تغییر سبک غذای و تبعیت از برنامه‌های سالم به جای پیروی از رژیم‌های لاغری کوتاه‌مدت
- حفظ تحرک بدن و ورزش کردن با وزنه
- توجه به برچسب‌های مواد غذایی و میزان قند، چربی‌های اشباغ و غیر اشباع و … در آنها
- پرهیز از غذاهای فرآوری‌شده، شکر افزوده و الکل
- توجه به میزان خواب و سطح استرس
به این ترتیب، شاید لاغری موضعی با رژیم امکان‌پذیر نباشد. اما نقش رژیم در کاهش چربی شکم و کل بدن انکارناپذیر است؛ حتی اگر هرروز به باشگاه سر بزنید و سخت تمرین کنید. در واقع انتخاب غذاهای ناسالم یا پرخوری می‌تواند به سرعت تمام تلاش‌های شما را در باشگاه خنثی کند.
حتی مطالعات هم نشان داده‌اند که ورزش به تنهایی برای کاهش وزن موثر نیست، مگر اینکه تلاشی آگاهانه برای کنترل کالری دریافتی، ایجاد کسری کالری و انتخاب غذاهای سالم انجام شود.
تقویت هدفمند به جای لاغری موضعی ران، شکم و …
آیا تمام اینها یعنی تحت فشار دادن بخش خاصی از بدن یا لاغری موضعی با رژیم هیچ نتیجه‌ای ندارد؟ اگر منظورتان از “نتیجه” کاهش وزن است، باید بگوییم بله. اما اینکار کاملا بی‌تاثیر نیست. هدف قرار دادن نقاطی که چربی در آنها ذخیره شده است، به تقویت عضلات زیرین آنها کمک کرده و می‌تواند نتایج مفیدی داشته باشد.
به عبارت دیگر، ما نمی‌توانیم انتخاب کنیم که چربی کدام بخش از بدن سوزانده شود، اما می‌توانیم جایی که می‌خواهیم خوش‌فرم‌تر به نظر برسد را انتخاب کنیم. به عنوان مثال زمانی که از چاق بودن پاهای خود ناراضی هستیم، نیاز به لاغری پایین تنه و پا داریم. برای اینکار باید حرکت‌های قدرتی هدفمند را با تمرین‌های هوازی ترکیب کرد، که برای سوزاندن چربی بسیار مهم است.
ماهیچه‌ها با این تمرین‌های پرفشار تقویت و برجسته‌تر می‌شوند؛ اما این تمرینات کالری عجیب و غریبی نمی‌سوزانند. مثلا انجام انوع تمرین‌های شکمی منجر به قوی‌تر شدن عضلات شکم می‌شود، اما تا وقتی وزن کلی بدن پایین نیاید، نمی‌توان تغییر خاصی را در آن ناحیه دید.
به همین خاطر، ترکیب تمرینات قدرتی و هوازی (که کل بدن را هدف می‌گیرد) و یک رژیم غذایی سالم و اصولی برای کسب نتیجه واقعی (و دلخواه) لازم است. کاری که لاغری موضعی با رژیم و ورزش نمی‌تواند انجام دهد.
لاغری موضعی با دستگاه
اگر تلاش خود را کرده‌اید، رژیم و ورزش را امتحان کرده‌اید، اما همچنان بدن‌تان شکل دلخواه‌تان را ندارد، یا اینکه صرفا روشی با جواب‌دهی سریع را ترجیح می‌دهید، می‌توانید به روش‌های غیر تهاجمی یا بدون جراحی لاغری موضعی با دستگاه فکر کنید.
ما اینجا 8 روش محبوب را معرفی می‌کنیم که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده‌اند و اگر بتوانید نمونه‌شان (با دستگاه‌های مرغوب و قوی) را در کلینیک‌های معتبر پیدا کنید، امتحان‌شان حداقل ضرری نخواهد داشت!
بیشتر آنها کمتر از دو ساعت در هرجلسه زمان می‌برند؛ و به حداقل برش احتیاج دارند (یا اصلا برشی انجام نمی‌شود). فراموش نکنید که لاغری موضعی با دستگاه می‌توانند سلول‌های چربی را حذف کنند، اما حفظ نتایج طولانی‌مدت مستلزم پیروی از سبک زندگی سالم و رژیمی مناسب برای حفظ وزن است.
انجماد چربی (کرایولیپولیز)
در روش‌های انجماد چربی یا کرایولیپولیز (Cryolipolysis)، یک دستگاه فنجانی روی پوست قرار می‌گیرد که با استفاده از سرمای شدید سلول‌های چربی ناخواسته در نواحی خاص بدن را منجمد کند. در ادامه سلول‌های چربی منجمدشده می‌میرند، به طور طبیعی از بین می‌روند و برای همیشه توسط بدن حذف می‌شوند.
پس از یک تا دو جلسه درمانی، نتایج معمولا در عرض یک ماه قابل مشاهده هستند. نتایج نهایی هم پس از حدود سه ماه دیده می‌شود. این روش برای لاغری موضعی ران (داخل و خارج آن)، شکم، باسن، پشت و بازوها مناسب است.
حذف چربی با لیزر
درمان‌های حذف چربی با لیزر از حرارت کنترل‌شده برای شکستن و از بین بردن دائمی سلول‌های چربی ناخواسته استفاده می‌کنند. معمولا تنها یک جلسه درمان برای این روش لازم است، که نتایج محسوس آن در عرض شش هفته، و نتایج دائمی آن در عرض دوازده هفته ظاهر می‌شود. این روش معمولا برای لاغری موضعی پهلو، شکم، و ران بهترین عملکرد را دارد.
رادیوفرکانسی
درمان از طریق فناوری فرکانس رادیویی یا رادیوفرکانسی (Radiofrequency) یکی دیگر از روش‌های کاهش چربی به صورت موضعی با استفاده از دستگاه است. در این روش از امواج مغناطیسی برای گرم کردن و ذوب کردن سلول‌های چربی بدون تماس واقعی با پوست استفاده می‌شود.
این روش می‌تواند برای قسمت‌های بزرگ‌تر بدن (در مقایسه با سایر گزینه‌های غیرتهاجمی) بسیار مناسب باشد. برای دستیابی به نتایج مطلوب ممکن است چهار تا ده جلسه به فاصله یک هفته لازم باشد، که نتایج دائمی آن 2 ماه پس از درمان نهایی دیده می‌شود.
امواج فراصوت (کویتیشن)
درمان و فناوری فراصوت یا اولتراسوند (Ultrasound) از امواج صوتی متمرکز برای شکستن تدریجی دیواره سلول‌های چربی در ناحیه شکم استفاده می‌کند. این درمان بر بافت اطراف اثر نمی‌گذارد، بنابراین هیچ کبودی یا تورمی پس از پروسه لاغری موضعی شکم وجود ندارد.
معمولا سه‌جلسه با فاصله دوهفته بهترین نتایج را ارائه می‌دهد. نتایج اولیه حدودا دوهفته بعد قابل مشاهده هستند، و نتایج نهایی در عرض چهارماه دیده می‌شوند.
درمان با نور قرمز
لاغری موضعی با دستگاه با نور قرمز (Red Light Therapy) به این صورت است که از طول موج‌های خاصی از نور برای کوچک کردن سلول‌های چربی در شکم، باسن و ران‌ها استفاده می‌شود. اینکار همچنین پوست را سفت و صاف می‌کند.
بیشتر افراد برای رسیدن به اهداف خود سه‌جلسه یا بیشتر را انتخاب می‌کنند. نتایج ممکن است در عرض چندساعت پس از درمان ظاهر، و با متابولیسم چربی در بدن بهتر هم شوند.
لیزر لیپولیز (لیپوی بدون جراحی)
لیپوماتیک بدون جراحی، مانند لیپوساکشن سنتی، رسوبات کوچک چربی را از بدن پاک می‌کند. با این تفاوت که این روش از گرمای لیزر به همراه کابل‌های فیبر نوری کوچک (که زیر پوست قرار می‌گیرند) برای تجزیه سلول‌های چربی ناحیه مدنظر استفاده می‌کند.
لیزر لیپوماتیک کاملا غیر تهاجمی نیست، اما به حداقل برش و ساکشن یا ماساژ برای کمک به حذف چربی احتیاج دارد. اما در مقایسه با لیپوساکشن سنتی بسیار تهاجم کمتری دارد، و همچنین خطر کمتری برای شل شدن پوس پس از لاغری موضعی شکم یا … دارد.
لیزر لیپوماتیک برای هرناحیه حدود 25 دقیقه طول می‌کشد. حدود شش هفته هم زمان می‌برد تا نتایج کامل را با حداقل کبودی و ناراحتی دید.
ترمالیپو
ترمالیپو (ThermaLipo) روش‌های لیزر لیپولیز و رادیوفرکانسی را برای کمک به کاهش سلولیت و ایجاد ظاهری صاف و فرم‌داده‌شده ترکیب می‌کند. به دلیل استفاده از لیپوساکشن لیزری، لاغری موضعی با دستگاه با این روش کاملاً غیر تهاجمی نیست، اما یک بی‌حس‌کننده موضعی به احساس راحتیِ فرد کمک می‌کند.
این روش برای آن نقاطی از بدن که دوست داریم هم چربی‌اش از بین برود و هم پوست‌اش سفت شود، عالی است؛ به ویژه برای لاغری موضعی پهلو، باسن، شکم، ران‌ها و حتی صورت.
یک جلسه که حدود یک تا 1.5 ساعت طول می‌کشد، فرد را به اندامی تراشیده‌شده که می‌خواهد نزدیک می‌کند. نتایج در عرض یک یا دو روز قابل مشاده است، اما ممکن است چندهفته طول بکشد تا اثرات کامل این روش دیده شود.
نئو ام اسکالپ
نئو ام اسکالپ (Emsculpt Neo) تحریک عضلانی و رادیوفرکانسی را ترکیب می‌کند تا ضمن آب کردن چربی‌ها، ماهیچه‌ها را تقویت و پوست را هم سفت کند. این روش تنها گزینه‌ی لاغری موضعی با دستگاه است که کاملا غیر تهاجمی بوده، و می‌تواند هرسه بافت چربی، ماهیچه و پوست را به طور همزمان درمان کند.
هر جلسه حدود سی دقیقه طول می‌کشد، و احتمالا فرد باید حدود شش جلسه در شش هفته داشته باشد.
آیا شما کاندید مناسبی برای لاغری موضعی با دستگاه هستید؟
در حالت ایده‌آل برای اینکه پاسخ این سوال را پیدا کنید، باید با یک جراح زیبایی واجد شرایط که در انجام این روش‌ها تجربه دارد، مشورت کنید. روش مناسب به نتایج و بازه زمانی مدنظر قرد بستگی دارد، اما افرادی که به وزن ایده‌آل خود نزدیک هستند، به احتمال زیاد می‌توانند از نتایج روش‌های حذف چربی بدون جراحی سود ببرند.
اما برای بیمارانی که به طور قابل توجهی اضافه وزن دارند، روش‌های زیبایی تهاجمی‌تر مانند لیپوساکشن یا جراحی کاهش وزن استفاده توصیه می‌شود که می‌تواند خطراتی داشته باشد. در بخش بعد عوارض لاغری موضعی دستگاه تهاجمی را بررسی می‌کنیم.
عوارض لاغری موضعی دستگاه
همان‌طور که گفتیم، روش‌های کمتر تهاجمی عملا عوارض خاصی ندارند و بیمار را در معرض خطر جدی قرار نمی‌دهند. معمولا بدترین اتفاق این است که نتیجه در حد انتظار نباشد یا (در صورت رعایت نشدن موارد لازم توسط بیمار) به سرعت برگردد.
اما این موضوع برای روش‌های تهاجمی‌تر دقیقا صدق نمی‌کند؛ چرا که اساسا جراحی ریسک‌هایی مانند خون‌ریزی و واکنش به بیهوشی دارد. مثلا شناخته‌شده‌ترین دستگاه و روش برای لاغری را در نظر بگیرید: لیپوساکشن. در این حالت، عوارض لاغری موضعی دستگاه می‌تواند شامل چنین اتفاقاتی باشد:
- بی‌نظمی‌های کانتورینگ: پوست بدن ممکن است به دلیل حذف ناهموار چربی، خاصیت ارتجاعی ضعیف پوست و ایجاد زخم، برآمده، موج‌دار یا پژمرده به نظر برسد؛ و این تغییرات می‌توانند دائمی باشند.
- تجمع مایعات: تجمع مایعات زیر پوست یا سروما پس از جراحی‌های سنگین بعید نیست؛ و ممکن است به تخلیه توسط سوزن احتیاج داشته باشند.
- بی‌حسی: ممکن است در نواحی تحت درمان بی‌حسی موقت یا دائمی احساس شود. احتمال دارد اعصاب این نقاط هم تحریک شوند.
- عفونت: عفونت‌های پوستی از نادرترین عوارض لاغری موضعی دستگاه هستند، اما غیر ممکن نیستند. عفونت پوستی شدید هم می‌تواند تا آنجا خطرناک باشد که زندگی فرد را تهدید کند.
- سوراخ داخلی: اگر لوله نازک استفاده‌شده در حین جراحی بیش از حد در بافت نفوذ کند، ممکن است اندام داخلی سوراخ شود. این موضوع نیز بسیار نادر است؛ اما اگر اتفاق بیفتد، به جراحی اورژانسی برای ترمیم اندام احتیاج خواهد بود.
- آمبولی چربی: در حین جراحی، ممکن است تکه‌های چربی جداشده و در یک رگ خونی به دام بیفتند. سپس ممکن است در ریه‌ها جمع شوند یا به سمت مغز حرکت کنند که یک مورد اورژانسی است.
- مشکلات کلیوی و قلبی: هنگامی که حجم زیادی از لیپوساکشن انجام می‌شود، به دلیل جابه‌جایی ممکن است کلیه، قلب و ریه‌ها دچار مشکل شوند.
- سمیت لیدوکائین: لیدوکائین دارویی است که برای کمک به کنترل درد استفاده می‌شود، و معمولا با مایعات تزریق‌شده در حین لیپوساکشن داده می‌شود. اگرچه لیدوکائین معمولا بی‌خطر است، اما احتمال بروز سمیت لیدوکائین صفر نیست و می‌تواند باعث مشکلات جدی قلب و سیستم عصبی شود.
اگر جراح روی سطوح بزرگ‌تری از بدن کار کند (مثلا لاغری موضعی شکم، پهلو و ران‌ها به طور همزمان) یا چندروش را در طول یک عمل انجام دهد، خطر عوارض افزایش می‌یابد. درباره این ریسک‌ها و نحوه مدیریت‌شان حتما با جراح صحبت کنید.
نکته واضح این است که اگر حتی پروسه‌های تهاجمی به دست متخصص‌های واجد شرایط در مرکزهای مجهز انجام شود، عوارض لاغری موضعی دستگاه به حداقل می‌رسد.
شما برای لاغری موضعی چه راهی را انتخاب می‌کنید؟
خیلی از ما به دنبال راهی سریع و آسان برای از دست دادن چربی هستیم، به ویژه در نقاطی مثل باسن، شکم، بازوها و ران‌ها. اما بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که لاغری موضعی شکم، پهلو و … با رژیم یا با ورزش بی‌اثر است؛ و نهایتا چربی در تمام بخش‌های بدن می‌سوزد.
اگر می‌بینید کسی فرضا در شکم خود چربی بیشتری از دست می‌دهد، این لزوما به معنی واقعی بودن چربی‌سوزی موضعی نیست و می‌تواند از ژنتیک فرد یا شرایط دیگری ناشی شود. تمرینات مقاومتی هم باعث ساختن و تقویت عضله در ناحیه مدنظر می‌شوند، اما کاهش کالری و داشتن رژیم غذایی برای دیدن نتایج واضح ضروری است.
نهایتا، تنها راه واقعی برای لاغری موضعی ران یا سایر نقاط بدن، رفتن سراغ دستگاه‌ها و روش‌های پیکرتراشی است. این روش‌ها (از نظر نیاز یا عدم نیاز به جراحی) به دو دسته تهاجمی و غیر تهاجمی (یا کمتر تهاجمی) تقسیم می‌شوند که با معرفی روش‌ها و عوارض موجود سعی کردیم دید واقعی‌تری از آنها به شما بدهیم.
این موضوع حتی برای چاقی موضعی هم صادق است. چون افراد زیادی هستند که نمی‌خواهند چربی صورت‌شان را در اثر کاهش وزن از دست بدهند. نهایتا راه قطعی اعلام‌شده به این افراد نیز تزریق موضعی چربی است. چون هیچ رژیم و ورزشی وجود ندارد که جلوی لاغری صورت در پروسه کاهش وزن را بگیرد.
در نهایت، تمرکز روی داشتن بدنی سالم‌تر و قوی‌تر، ضمن دوست داشتن بدن‌تان و احترام به فرم خاصی که دارد، می‌تواند مفیدتر از تلاش برای کاهش چربی در یک ناحیه خاص باشد. اگر در این مسیر به یک رژیم سالم و اصولی احتیاج داشتید، روی «چنگال» حساب کنید.
نویسنده: فاطمه استدلال
